توهین و فحاشی از نظر اسلام

در حقوق اسلام، توهین به مقدسات دینى از جرایم مهم به شمار می رود. این نوع جرم در قانون تعزیرات و قوانین مطبوعاتی بررسی می شود و مجرم به عنوان مفسد فی الارض مجازات می شود. طبق ماده 26 قانون مطبوعات چنانچه شخصی با استفاده از مطبوعات به مقدسات اهانت نماید و در نهایت منجر به ارتداد (خارج شدن از دین) وی شود، مجرم شناخته شده و حکم ارتداد برای وی صادر می شود. ولی اگر اقدام او موجب ارتداد نشود حکم وی بر اساس قانون تعزیرات اعلام می شود و قاضی می تواند در صورت وجود شرایط تخفیف در مجازات، مجازات را کاهش یا تغییر دهد.

مفهوم اهانت در قانون ایران

اهانت به صورت گفتار، فعل، نوشتن و اشاره صریح، عبارت است از:

به کارگیری صریح الفاظ رکیک نسبت دادن هر فعل و ترک فعلی که موجب حقارت شود.

به عنوان مثال:

بی اهمیت شمردن روز عاشورا و شادی و هلهله در آن روزایجاد شبکه های اجتماعی و نشر اکاذیب در ارتباط با مقدسات مسلمانان (مرجع قضایی مربوطه: پلیس فتا)مجازات اهانت به مقدسات

مطابق با ماده 513 قانون مجازات اسلامی، هر کس به مقدسات اسلام (خداوند متعال، قرآن کريم، پيامبراکرم (ص)، ائمه اطهار (ع)، حضرت فاطمه زهرا (س)، اماکن و مناسبت های مقدس) اهانت نماید؛ به حبس از 1 تا 5 سال محکوم خواهد شد.

نکات مهم در خصوص اهانت به دین و مقدساتطبق ماده 602 قانون مجازات اسلامی، هرکس به پیامبر اکرم(ص) و یا هر یک از پیامبران دشنام دهد یا قذف (نسبت دادن زنا یا لواط به شخص دیگر) کند ساب النبی است و به اعدام محکوم می شود.قذف هر یک از ائمه معصومین(ع) و یا حضرت فاطمه زهرا (س) یا دشنام به ایشان در حکم سب نبی است.هرگاه کسی از زبان شخصی دیگر اهانت به پیامبران را بشنود، کشتن بر او واجب است و نیازی به اذن امام و رهبر شرعی نیست.اگر متهم به سب ادعا کند که گفته های وی از روی اکراه، غفلت، سهوا، در مستی، بدون توجه به معنی کلمات و نقل قول بوده است عمل او مشمول ساب النبی نمی شود و مجازات وی 74 ضربه شلاق است.